根据神学院课程的需要以及在堂会的首肯之下，本人有幸在自己的堂会安邦卫理公会于今年一月开始至九月底进行第一次的实习练习。在这实习的期间里除了本堂牧师杜奇贤牧师的督促外，师母、本堂的执事、弟兄姊妹、各个负责单位及教会同工们所给予的帮助与指导，无论是直接的或间接的（以祷告），都使我在这学习的道路上得着莫大的帮助与安慰。以下便是在这一段日子以来，本人所服侍的岗位与事工以及其心得。

 

服事岗位及事工：

1）教会肢体行政
今年我在教会里重新被委任两年一届的堂会执事记录文书的任务，除了负责本堂会执事会每隔一月的会议的记录、召开会议、所有议会公函书信来往及联系工作等等之外，我间中也负责牧区议会的记录。除此之外，因著自己的老本行，理所当然的我也是教会里产业管理的委员、购置与建筑委员及宣教委员。这些事工虽然在表面上看来似乎跟外面一般的职场行政管理事务没有两样，但是在真正进行与决策时，却会面对不同的挑战。这主要的是因为人事上的问题，因为当中的成员都是来自不同的背景，他们的性格、教育程度、专业水准、生活条件与习惯、政治背景与动机、个人属灵状况等等。另外，参与的成员对这类教会义务性质的服侍所持有的委身态度，往往也会直接的影响到教会事工的决策与进行。要在这样的一个团体里面去综合大家的意见，确实不是个简单的任务，除了尽可能彼此迁就与容纳之外，还是要时时刻刻求神给我们智慧，让大家把神的国度摆在首要，把彼此的成见与差距挪去。不过可幸的是，笔者发觉到一般勤于参与祷告会的成员似乎在这方面会比其他的来的比较容易协商与达致共识，这或许可以归塑于大家都秉持着同样一个服侍神的心态吧！这从祷告所带来的统合力量，实在是对我将来在服事的路上，给了我一些的亮光！

 

2）讲台事奉及牧会事工
除了负责以上教会肢体组织的行政管理（非例常行政管理）事工外，我也身兼主日讲台上的服事。由于本堂有中英文两堂的崇拜，而且为了照顾年老的一辈，必须以粤语翻译，所以我们的崇拜方式可以说是多彩多姿。虽然如此，在面对讲台上讲道时确实需要多一点的准备功夫，如语言上的掌握（包括方言）、文化及时代上的差异，虽然是同样的信息，但是却可能需要根据不同教育背景或年代的群众作出恰当的例子例证来，否则群众就不能真正的领悟到信息的内涵，以致不知所云，功亏一篑！也幸好从课堂里所学的“讲道学”能在这时候学以致用。

 

在讲台上的服侍，身为本处传道，我除了在本堂进行了六次的讲道信息外（每次中英文各一堂），在出外宣教与布道的场合里时，也有几次在台上分享圣经信息的机会。除此之外，我也协助牧师进行每月的圣餐和偶尔担任主日崇拜的主席。这一类在讲台上的事奉，起初给了我很大的压力，每次总是觉得自己跟神是那么的靠近，几乎对神的态度是以畏多过于敬，怕“自己的圣洁”不能合符神的标准；也担心不能好好的把神的话语，照祂的旨意（而是照自己的旨意）给传达下去。虽然自己非常的清楚“因信称义”的道理，明白耶稣基督在十字架上为我所付出的，但是偶尔仍然会摆脱不去自己的那股意念。因此，经常在将轮到自己讲道时，总是叮呤身边的祷伴们（尤其是我的小组）多加为我祷告。

 

另外，我也协助会友属灵上的装备与操练，带领教会中文组里其中一班约十五人的成年祷告小组，包括新村地方策略性的行军祷告活动。其中以瑪林士（Ian Malins）《最初的脚步》带领及跟进数名成人初信者及家庭，同时也以 Rick Warren《401课程》协助带领宣教培训班以装备那些准备在国内外短宣的会友。这是一份蛮令人鼓舞的事工，尤其是在装备新信徒方面，往往看见他们那股火热的信心和渴慕主的态度时，间接的也挑旺了自己偶尔冷淡了的信心。他们的经历及见证，虽然每个人都不一样，但是当他们迫切的跟你分享他们心中的喜悦时，却是那么的真实.
在祷告小组方面，今年我们教会整体都在操练如何聆听神的声音。聆听是祷告里重要的一个环节，除了根据堂会牧师所给予的基本教导外，恰好在刚上过的“基督教灵修学”里，我也尝试采用其中一种方式……默想与静观式的祷告(Meditation and Contemplative prayer) 来带领本身的小组。这不是一种新的或稀奇的祷告方式，其起源在早期教会于中古时期甚至更早便已经存在了。祷告过程通常是把自己投入圣经里的经节或耶稣的教导与场景，注目在主耶稣身上，使祷告有个重点，以致深入化。这尤其在一般祷告表现极为表面的信徒身上颇为受用，因为在祷告时找不到一个“重点内容”，是一个大家对祷告不能深入及持久的问题。

 

有人说祷告带给教会生命，而宣教能使教会成长，我对这论点最同意不过了，因为这是我们教会所开始体会到的一个经验。宣教是一个建立信心最好的管道，因为在宣教场所里，会有许多意想不到的事发生，很多时候，在没有办法的情况之下，往往人只有靠神的介入去解决问题。而事情就是这么奇妙，每当在人“放手”时，神的神迹奇事就发生了。这点经常令当事的宣教士或团队起了很大的作用，使他们在服侍神的时候更加有信心，能够放胆去做。笔者在这方面所获匪浅，近年来曾参加过几次国内外的短宣，每一次都有不同的领受，也看到许多的会友的信心因此被建立起来。今年笔者就带领了一批由本堂及文良港沐恩堂到缅甸湄公河流域的南版啊卡部落进行了一次的短宣与培训。当中参与者后来的回应不是在于所付出的，反而是从中所领受的，其中一些甚至承诺会再到回去做长期的服侍。这实在是令人感到鼓舞及兴奋的事。也因为这样，更加多的教会信徒被激励起来做神的事工。

 

另外，在今年中秋节的时候，本堂也连同本地区其他两间不同宗派的教会举办了一个专门为本地华人新村的中秋布道会。在参与的当中，我真正经历了挨家挨户传福音时的那种甜酸苦辣，不过在总结的时候，发觉居然有整整一百五十多人决志接受主，之前所受的“苦”，一时之间已不知在什么时候被抛到九云霄外去了。从这次的行动里可以发现，现代越来越多的人心里是没有平安的，他们是那么的渴望认识一位能够将他们从困苦压迫当中解救出来的神。正如主耶稣所说：庄稼熟了！

 

反思:
在这一段的实习期间，面对最大的挑战仍然是人事间的问题。服事神的工作毕竟非同一般职场性质，不是在讨人欢喜，或争取表现，因此往往不能深入人心，使人共鸣。教会是由人所建立起来的，所谓有人的地方就有冲突，所以即使是教会也难免会发生纷争。对此，要得到理论式的解决方案不难，但是要怎样去实行才是重点。每个人都有各自一套的看法、信心、自己的性格与能力状况。因此每个人对领导与处理的方式也不一样。在这一方面，本人非常认同国际更新教育学院总干事陈瑞汉长老在他的“教会基督徒冲突可避免”里强调基督徒生命若有成长，教会是可以避免冲突的发生。他坦言撒旦往往就是利用人的差异造成纷争。唯一可做的是有其中的一方能先回到神那里去，思想神，不管对错，愿意先放下自己，显出容忍与温和，使关系不至于恶化，甚至在圣灵的感动下致歉，事情往往就会有回转的可能。在人看来，要能做到这点，几乎不可能，但是我们相信在神凡是都能行！另外，别忘记仁爱也是我们中华民族一直以来所提倡的，笔者相信只要我们没有忘记我们历代以来的教训，仍然持守着仁爱里头所包涵的谦卑意识，那又有什么事是难行的呢！

 

 

 

 

 

Agama Kristian sudah menjadi satu iman yang paling besar di seluruh dunia, yang mempunyai cucu cicit ramai serperti pasir di pantai and bintang di langit.  Peristiwa ini berlaku pada kira-kira 2000 ribu tahun yang lalu. Kesemua peristiwa-peristiwa demikian sudah dirancang dan ditentukan oleh Tuhan.   

Pendiri agama Kristian adalah seorang bangsaYahudi  yang bernama  Jesus, Dia dilahir di Betlehem, Yudea, antara tahun 8 hingga 4 SM. Tradisi biasanya berpendapat bahwa dia lahir dalam bulan Desember  tahun  pertama  era Kristian iaitu, tahun 1 M, akan tetapi telah diketahui sekarang bahwa hal ini  tidak benar.  Dalam catatan-catatan yang mengenai Jesus, iaitu Injil, empat di antaranya  terdapat  dalam  perjanjian  baru  yang   ditulis Matius, Markus, Lukas, dan Yahya- kita diberi tahu bahwa dia lahir selama berkuasanya Raja Herodes dan pada masa Kerajaan Romawi   melaksanakan   banci  penduduk di Tanah Yudea. Dari segi sejarah, kita tahu bahawa Kerajaan  Romawi melaksanakan  banci  penduduk  empat  belas  tahun  sekali. Banci  pertama  dijalankan pada  tahun  6  M, ini bererti bahwa banci sebelumnya dimulai tahun 8  SM,  selama  pemerintahan Kaisar  Augustus  dan  tanah  Judea diperintah Kerenius yang dapat kita baca dalam Lukas 2:1-5. 

Kita  juga  tahu  tentang  bintang  yang  menuntun orang Majus ke tempat Jesus berada,  dan  ahli astronomi  Keppler,  menghitung  bahwa   timbul kunjungi antara Saturnus, Jupiter, dan Mars kira-kira tahun 7 SM yang menampakkan kesan sebagai bintang baru yang terang benderang.    Akan tetapi, kita tahu bukan semua ini muncul dari alam semulajadi, Tuhan boleh mencipta sesuatu yang bukan dari alam semulajadi.   Tetapi bintang yang terang ini mesti dinampak orang ramai pada masa itu and mencatatnya dalam sejarah.  Ada juga catatan lain yang mengatakan bahawa bintang yang terang ini dilihat pada tahun 2SM.  Semua  data ini mendukung kesimpulan bahwa Jesus lahir antara tahun 8 hingga 4 SM.

Kita juga dapat  menentang pendapat  bahwa  Jesus  lahir  bulan  Desember kerana dalam Injil Lukas terdapat gembala kambing yang  menggembalakan  ternaknya pada  malam  hari (2:8). Namun di tanah Yudea ada cuaca dingin dan turun salji, jadi masa kelahiran itu  pastilah  di  luar musim dingin kerana para gembala kambing tidak akan keluar pada masa tersebut pada musim sejuk. Musim yang lebih mungkin adalah  musim  pansa  atau musim luruh.
 
Sebelum kelahiran Jesus, sudah terdapat banyak tulisan yang menyatakan akan kelahiran Jesus sebagai juru selamat, terutamany terdapat dalam buku Yesaya, 800 tahun sebelum kelahiran Jesus.  Semua ramlan ini dipenuhi dengan tepat sekali.  Jesus Dialah Peyelamat and Tuhan yang dating ke dunia ini untuk tujuan menebus dosa kita semua umat supaya berbaik-baik dengan Tuhan Bapa.

Penganut  ajaran  Kristian  percaya  bahwa  ibu  Jesus, yakni Maria, melahirkan Jesus  dalam  keadaan  masih  anak dara  dan belum  bersetubuh dengan suaminya yaitu Yusuf. Anak tersebut lahir kerana kekuasaan Tuhan melalui roh kudus.   Ini adalah mukjizat yang besar.
 
Tidak  banyak  yang  kita  ketahui  tentang  Jesus  di  masa kanak-kanak;   kisahnya   mulai   banyak  ditulis  dalam perjalanan  hidupnya  setelah  berusia   tigapuluhan,   masa dibaptis   oleh   Yahya.  Yahya  membaptis  umat  sebagai persiapan mereka untuk menerima kedatangan  juru  selamat Messiah; pada  waktu Jesus datang, dia menolak membaptis Jesus dengan menyatakan bahwa Yahya tidak layak membaptis Jesus,  bahkan sebaliknya  dialah  yang  perlu dibaptis.  Namun Jesus tetap meminta  Yahya  membaptis  dirinya;  setelah  dibaptis   dia mengasingkan  diri  selama  40  hari . Selama  itu  iblis menggoda  dia,  memmujuk  Jesus  agar  menjadi pahlawan bagi bangsa Yahudi, atau  dengan memenuhi kepuasan fizikal, atau meyembah iblis and mendapat kekayaan and kepuasan material. Jesus menolak godaan ini,  kerana  Dia  sadar bahwa  Dia haruslah menjadi juru selamat yang menderita, yang akan mati demi bangsanya and umat sedunia.
 
Setelah meninggalkan gurun,  Jesus  memilih  dua  belas  orang sebagai  teman dan muridnya. Murid-murid ini mempunyai latar belakang yang bermacam-macam: Petrus dan Andreas adalah  bersaudara dan nelayan miskin; Yacob dan Yahya, juga bersaudara, adalah nelayan juga, namun lebih kaya; Matius  juga ada pengumpul  wang yang bekerja bagi orang Romawi; ada anggota kelompok Zealot yang fanatic yang bernama Simon, mereka adalah kelompok yang memberontak terhadap Romawni dengan senjata; dan Yudas Iskariot, orang yang pada  akhirnya  mengkhianati Jesus dan menyerahkannya kepada askar Romani. Dari kedua belas muridnya, Petrus, Yacob dan Yahya merupakan teman Jesus yang paling rapat.  Dalam gereja masa kini terdapat juga ramai orang sepertiYudas, mereka tidak mementingkan gereja, tidak menjalani hidup sebagai seorang Kristian yang baik.  Daripada 12 orang murid sudah ada seorang Yudas, jadi jika gereja ini mempuyai 144 orang, tekalah mungkin ada 12 orang Yudas dalam gereja kamu.
 
Kita tahu daripada Bub Kudus, Jesus  berkerja sebagai tukang kayu, dan dari sini Jesus menghabiskan masaNya menolong ayah, Jesus  meneruskan profesi  ayahnya  sebagai tukang kayu sebelum  mejalankan misiNya,  . Kita tidak mengetahui latar belakang pendidikannya walaupun mungkin dia memperoleh pendidikan  dari  cendekiawan  monastik  Yahudi.  Namun  dari  kitab-kitab  Injil  dapat  kita lihat bahwa dia adalah seorang yang cerdas, arif dan mempunyai reaksi yang pantas.  Ajaran yang Jesus sampaikan dengan perumpamaan, dongeng, kisah-kisah pendek yang mengandungi makna mendalam.  Teknik  pengajaran  seperti inilah yang ditempuh para rabbi kerana lebih mudah menangkap makna   mendalam   kisah-kisah   pendek   dibandingkan    dengan kisah-kisah panjang, atau dengan pengjelasan formal yang panjang.  Kisah-kisah atau  perumpamaan  Jesus  adalah  sederhana  dan tepat-tepat kena hati, kisah yang mudah difahami oleh semua orang. Akan tetapi,  dia  juga  menggunakan  khutbah,  dan  khutbah   yang terkenal  adalah  khutbah  bukit, dan khutbah  ini  bukanlah satu khutbah yang panjang lebar and mendalam, tetapi ia adalah intisari yang diambil  dari ucapan-ucapan Jesus dalam berbagai kejadian, semua orang yang membace khutbah bukit ini mesti mendapat permahaman yang mendalam.
 
Di samping memberikan ajaran, Jesus juga menyembuhkan banyak penyakit  dan  bahkan menghidupkan  kembali   orang   yang mati.  Perlahan-lahan  namanya  terkenal  ke  seluruh  negeri dan orang  mulai  bertanya-tanya dan  mempersoalkan  siapakah   dia.  Pertama kali Jesus mengaku sebagai penyelamat yang telah lama dinanti-nantikan di  tanah orang Yahudi.  Setelah  dia menanyakan   kepada   murid-muridnya  tentang  siapakah  dia disebut khalayak ramai, dia bertanya tentang siapakah dia di mata  para muridnya? Petrus, yang merupakan orang pemberani, menjawab, "Engkau adalah juru selamat." Semenjak  itu  Jesus mulai  memperkenalkan ajaran-ajaran dan perintah-perintahnya kepada kedua belas muridnya  tentang  tujuan  kedatangannya.  Lalu  dia  diberi  nama  Kristus  yang  bererti  orang yang diurapi. Segera setelah pengakuan oleh Petrus  Jesus  sebagai  penyelamat, dia mengajak Petrus, Yahya dan Yacob ke suatu bukit, di mana pakaian  dan  wajah  Jesus menjadi  bercahaya  putih mengkilap dan dia bercakap dengan Nabi Elisa dan Musa.  Peristiwa  ini  disebut  Transfigurasi.
 
Namun  selama  tiga  tahun  misi  Jesus,  tentangan terhadap ajarannya meningkat terutama dari pihak Parisi  dan  Saduki. Kaum  Saduki  adalah  kelompok  kecil aristokrat yang sangat
berpengaruh  yang  mengaku   sebagai   keturunan  Sulaiman.  Mereka mempunyai hak hak istimewa daripada kerajaan Romani.    Kelompok  Parisi terbentuk pada saat Kekaisaran Yunani ingin menanamkan pengaruhnya di Yudea, dan Kaum Parisilah yang sangat  menentang  pengaruh ini. Kedua kelompok ini, dengan alasan yang berbeda, memusuhi Jesus; kaum Parisi menolak  kerana  ajaran-ajaran  Jesus  menentang  sikap kaum Parisi. Kita tahu orang Yahudi sangat berpegang erat  kepada 10  perintah Allah, sementara Jesus memperbaharui penafsiran tentang   makna   kesepuluh   perintah   tersebut.    Selama bertahun-tahun   hukum  itu  berubah  menjadi  doktrin  yang mendasari ajaran Yudaisme, yang  menjadi  dasar  bagi  orang Yahudi  untuk mengasihi Tuhan dan sesamanya. Bagi kebanyakan orang Parisi, tradisi  lebih  penting  daripada  hukum,  dan Jesus  sangat lantang menentang sikap orang Parisi ini. Kaum  Saduki menentang Jesus kerana  mereka  bekerja  sama  dengan bangsa  Romawi, dan kerana itu mereka sangat berpengaruh dan menikmati  hak-hak  istimewa.  Mereka  khuatir  Jesus  akan menimbulkan   kesulitan  yang  berakhir  pada  situasi  yang mengancam pada kedudukan dan kekuasaan mereka.
 
Setelah kira-kira  tiga  tahun misi,  Jesus  pergi  ke  Yerusalem menunggang  keledai  dan disambut sebagai pembebas dan juru selamat, kerana masa itu bertepatan  dengan  berlangsungnya pesta  paskah  dan  Yerusalem  dipenuhi oleh banyak pelawat.  Paskah adalah  hari  yang  ditunggu-tunggu  bagi  kedatangan juru  selamat  bangsa  Yahudi, sehingga suasana masa Jesus memasuki kota amatlah eksplosif.  Lalu  dia  masuk  ke  Bait Allah   dan  mengusir  semua  pedagang,  pengumpul  wang  dan orang-orang lain  yang  Jesus  anggap  mengotori  tempat  suci tersebut.  Penduduk  menunggu  tindakannya yang selanjutnya, yakni  Jesus  mengumumkan  dirinya  sebagai  Raja  yang   akan mengusir   penjajah    Romawi;    namun    tindakan    yang ditunggu-tunggu itu tidak pernah  muncul.  Sebaliknya  Jesus mengadakan  perjamuan  dengan murid-muridnya, yang dinamakan perjamuan   terakhir , sesudah itu dia pergi ke Taman Getsemane.  Di sana dia  ditangkap  oleh askar Romani  yang  dipimpin  oleh  Yudas  Iskariot.
 
Selepas ditangkap, Jesus diajukan ke hadapan para imam dan dituduh menghujat Allah, suatu kejahatan besar dalam   hukum   Yahudi,  namun  kerana  mereka  tidak  dapat menjatuhkan hukuman mati, keputusan  mereka  harus  disahkan oleh penguasa Romawi. Lalu Jesus dihadapkan kepada penguasa, Pontius  Pilatus,  dan   dituduh   melakukan   pemberontakan subversi  ;  Pilatus  tidak  ingin menghukum  orang  yang  tidak  bersalah,  namun   disebabkan tekanan  para  imam  dan  orang besaran Yahudi yang berpendapat Jesus hujat Tuhan.  Oleh kerana itu, dia terpaksa membuat keputusan yang tidak  menyenangkan  dan Jesus  dihukum  dengan penyaliban. Putusan itu dilaksanakan, dan Jesus mati setelah penuh penderitaan selama tiga jam  di kayu salib.
 
Akan  tetapi,  tiga hari kemudian Jesus bangkit dari kematian.  Para wanita yang  pergi  ke makamnya pada Hari Ahad pagi menemukan makamnya sudah kosong,  namun  pakaiannya  masih  terlipat  di  dalam kubur.  Kemudian  Jesus  sendiri  menampakkan dirinya kepada mereka; kemudian mereka berlari untuk memberitahukan hal itu kepada   murid-murid   Jesus   yang   sebelumnya   meragukan kebangkitan Jesus; namun kemudian  mempercayainya.  Kemudian   Jesus  mengajak  mereka  ke  suatu  bukit, memberkati mereka lalu Jesus terangkat ke  surga.    Walaupun Jesus sudah naik ke syaga, tetapi Jesus berjanji akan menurunkan Roh Kudus bersama-sama dengan para jemaat yang percayai Jesus di dunia ini.

Sementara   itu  murid-murid  Jesus  tidak  tahu  menentukan langkah-langkah   mereka   seterusnya.   Namun   pada   hari Pantekosta,  pada  masa mereka semua berkumpul di Yerusalem, Roh Kudus turun dari surga dan  hinggap  pada  mereka semua.  Sejak  itu  mereka  diubahkan penuh, tidak lagi cemas dan takut, tetapi sudah menjadi rasul-rasul yang berani  yang menjelajahi  dunia  ini  untuk  menyampaikan  khabar  gembira tentang Tuhan Jesus Kristus. Pada  awalnya  mereka  berharap Jesus  segera  muncul  kembali,  namun hal itu tidak terjadi demikian. 

Iman  baru  ini  segera  menyebar  di  seluruh  dunia  Kerajaan Romani and tempat sekitarnya. Misi  penyebaran  Injil  yang  paling spektakuler bukanlah oleh salah satu murid Jesus tetapi   adalah  oleh Paulus dari  Tarsus, yang mengalami pertobatan pada saat dia  dalam  perjalanan  ke  Damascus  untuk  menangkapi orang-orang  Kristian;  sebagai  hasil  pertobatan  ini,  dia
banyak melakukan perjalanan untuk penyebaran Injil, mengalami penderitaan  yang berat, bahkan mati martir demi imannya Dia menuliskan banyak surat nasihat dan  penguatan  iman  kepada gereja-gereja  baru  yang  dia  dirikan, dan dokumen-dokumen ini, yang terdapat dalam  PerjanJian  Baru,  surat-surat ini sangat  penting kerana  merupakan  salah  satu  tulisan Kristian pertama yang kita miliki.

Pada tahun-tahun awal dalam abab ke-1, ajaran baru ini masih dianut orang   Yahudi,   namun   ternyata  agama  baru  ini  segera menghilang dari antara orang-orang Yahudi  dan  dianut  oleh orang-orang  bukan Yahudi.  Pemisahan antara ajaran Yahudi dan Kristian mulai nyata dan akhirnya tak dapat  dihindarkan; para  penganut  Kristian tidak lagi merayakan hari-hari besar Yahudi serta tidak mempertahankan tradisi dan budaya Yahudi. Pemisahan  ini  diakui pada Dewan Yerusalem pada tahun 48 M, pada   saat   pembatasan-pembatasan    Yudaistis    terhadap orang-orang Kristian yang bukan Yahudi dijalankan.
 
Kerajaan Romawi tidak memberi toleransi kepada ajaran Kritian, fahaman Kristian di bawah masa pemerintahan Kaisar Nero terancam, kerana dia Kaisar Ramani yang   sangat   membenci   ajaran   Kristian.  Nero  berusaha menentang orang  Kristian  dengan  menuduh  bahawa  kebakaran besar  kota Roma disebabkan oleh orang Kristian yang berlaku pada 64 M, serta membunuh  orang-orang  Kristian,  di  antaranya  Petrus   dan Paulus.  Banyak  orang  Kristian  berkeyakinan  bahwa  dengan kematian rasul-rasul  ini,  dan  kematian  orang-orang  yang secara   pribadi  mengenai  Kristus,  adalah perlu  dibuat  rekaman tertulis tentang kehidupan Kristus.  Selama empat puluh tahun berikutnya  masih  banyak tulisan tentang Jesus, namun hanya empat di antaranya diakui dalam Perjanjian Baru. Akan tetapi tindakan  pembunuhan  ini  bukanlah  yang  terakhir,  bahkan meningkat selama pemerintahan  Kaisar  Domitian  (81-96  M). Selama dua ratus tahun lebih ajaran Kristian merupakan doktrin yang haram dan Kritian ditindas and dibunuh.  

Akan tetapi, pada abab ke 4, setelah hingga akhirnya Kaisar  Konstantin, memberikan hak legal kepada orang-orang Kristian pada tahun 313 M  dan  menjadikan  agama Kristian sebagai agama negara Kekaisaran Romawi.  Orang Kristian barulah mendapat kesenangan and gereja boleh berjalan dengan aman dan orang Kristian tidak lagi diancam dan dibunuh kerana iman mereka.
 
Apa  yang  terjadi  kepada  gereja muda ini selama masa yang penuh kesulitan selama dua ratus tahun yang lalu.   Tentangan  muncul  dari  berbagai arah, terutamanya masalah dalaman yang banyak.  Namun penyebarannya semakin pesat. Walaupun pada mulanya Yerusalem  dianggap  sebagai   pusat   suci,   namun   sikap permusuhan   yang   diperlihatkan  orang-orang  Yahudi  yang menguasai  Yerusalem  mendorong  pemindahan  pusat  Kristian; mula-mula  ke  Antiokia,  akhirnya berpindah  ke  Roma. Selama masa Konstantine, Agama Kristian makin kuat dan pesat berkembang.
 
Pada abad ke-4.  Salah satu masalah  pertama  yang  harus  dititik beratkan  adalah masalah  Tri-Tunggal,  keyakinan umat Kristian akan Tuhan Bapa,Tuhan Anak, dan Tuhan Roh Kudus, yang pada hakikatnya identik  namun  terpisah satu  sama lain. Banyak pendapat yang berbeza diajukan untuk menjawab masalah Tritunggal, dan tahun 325 Konstantin  meminta  Dewan  Pertama  Nicaea  untuk  membahas  masalah  ini dengan saksama.  Dewan ini melahirkan Nicene Creed suatu  bentuk  yang digunakan hingga masa ini dan mempunyai kata-kata:
 
a.)    Kami percaya akan satu Tuhan, Tuhan Yang Mahakuasa, pencipta langit dan bumi, yang   kelihatan maupun yang tidak kelihatan. 
b.)    Kami percaya akan Jesus Kristus, anak tunggal Tuhan, yang diturunkan oleh Tuhan Bapak, bukan diciptakan, yang satu dengan Tuhan Bapak.
c.)    Kami percaya akan Roh Kudus, Tuhan, pemberi kehidupan, yang diturunkan dari Tuhan Bapak dan anak.
 
Lalu gereja berhadapan masalah  dalaman, kerana tiada lagi masalah luar yang menindas Kristian.  Kerana masalah Tritunggal and pengakuan Nicene yang berbeza, menyebabkan Romawi  Barat  dan  Romani Timur  mulai  terpisah semakin jauh dan akhirnya benar-benar terpisah pada abab ke 11.   Memang sebab pemisahan  ini  bukan hanya hal di atas, kerana masih banyak titik-titik perpecahan antara Barat dan Timur.  Dibandingkan dengan   Kristian   Barat,  Kristian  Timur  lebih  menekankan ikon-ikon. Ikon merupakan gambar flat pada kayu, gading atau bahan-bahan  lain, yang memperlihatkan Jesus,  Maria, atau orang suci yang lain dan melembaga dalam Gereja Yunani.  Pada  abad  ke  11  pada waktu Roma menerima pemberian suatu tambahan ke dalam Nicene Creed, suatu hal yang tidak disetujui Gereja Timur. Tambahan itu  adalah "dan anak" setelah frasa "kami percaya dalam Roh Kudus, Tuhan pemberi kehidupan, yang diturunkan  dari  Tuhan Bapa  ..."  Jadi,  Gereja-gereja Timur tidak menerima bahwa Roh Kudus diturunkan dari Allah Bapa  dan  Anak,  melainkan hanya  dari Allah Bapa. Tentang masalah ini Timur dan Barat sama sekali  tidak  mempunyai  titik  temu  dan  menimbulkan pemisahan  tahun   1054.   Gereja Barat menjadi Roman Katolik and Gereja Timur menjadi Gereja Orthodox.    Gereja Katolik dipimpin oleh Paus and Gereja Orthodoks dipimpin oleh Bishop atua Arc-bishop.   Ini adalah kali pertama gereja berpisah berat selepas era Jesus Kristus.

Gereja  Roman Katolik   tetap   berperanan   penting   pada  abad pertengahan dan hingga ke abab ke 17, yang  berpusat  di  kota Roma,  Paus  memegang  kekuasaan tertinggi, yang melampaui kekuasaan  raja  dan  ratu.   Supremasi  Gereja Katolik  tergugat ketika  tahun  1617,  seorang  imam  bernama Martin Luther menentang keras penjualan surat  pengampunan dosa oleh  gereja.  Dia   lalu   menolak  supremasi   Paus yang mempunyai ajaran yang sangat bertentangan dengan Bub Kudus,  menbangkang transubstantiation, serta mendorong  para  bangsawan  Jerman untuk  memberontak  dan  memisahkan mereka daripada Gereja Katolik, and akhirnya Martin Luther mendirikan Gereja Lutheran.  Pertama kalinya Gereja Katolik perpecah dalam sejarah Kristian.
 
Tindakan Luther merupakan titik pertaman yang menjadikan tumbuhnya berbagai denominasi yang didasari kepada doktrin pokok Luther namun berkembang sesuai dengan jalan yang ditempuh  masing-masing  denominasi.  Pandangan Luther  mendapat  formalisasi  dalam  Gereja  Lutheran  yang tumbuh subur  di  Jerman,  Norway, Finland, Sweden  dan  Amerika.    Sebilangan besar jemaat sudah berpisah daripada gereja Katolik.
 
Akibat pengaruh Martin Luther, pengaruh Reformasi menyebar ke seluruh Eropa. Pembaharu yang lain,  John Calvin, memisahkan diri dari Gereja Katolik Roma tahun 1533. Calvin percaya  adanya  karunia  tertentu  untuk  kelompok tertentu, and juga predestinasi yang ditentukan oleh Tuhan.   Dia mendirikan Gereja Reform dan Gereja Presbiterian.  Pengikut  Calvin  menyebar  di   Jerman,   Negeri Belanda,   Skotlandia,   Swiss,   Amerika  Utara  dan  cukup berpengaruh di Inggris.  Kepercayaan ini telah berkembang majadi cabang yang besar di seluruh dunia, yang sangat bertentangan dengan kepercayaan Armenian daripada John Wesley.
 
Gereja   Inggris juga kerana sebab tertentu  megeluarkan diri pad   tahun   1571   semasa pemerintahan Ratu Elizabeth I, anak perempuan Henry.  Gereja Inggris mengakui kerajaan sebagai kepala gereja, bukan Paus, juga  menolak  transubstantiation,  meniadakan  biara  serta menggantikan   bahasa  Latin  dengan  bahasa  Inggris  untuk dipakai di Gereja.  Gereja Ingerris mendirikan Gereja Anglikan, secara formalnya berpisah daripada Gereja Roman Katolik.
 
Dalam abad ketujuh belas, George Fox, dari  Inggris,  mulai  menyebarkan  ajaran bahwa manusia dapat berhubungan dengan Tuhan tanpa melakukan suatu  upacara  yang  ditetapkan  oleh gereja-gereja  Katolik.   Bermula daripada tahun 1652 Fox  lalu  mulai menyebarkan ajarannya.   Pengikutnya disebut  "Quakers,"  atau  "Perkumpulan Sahabat-sahabat."   Sampai   sekarang   juga   mereka  tidak mempunyai bait suci kecuali rumah-rumah kebaktian, dan dalam kebaktian  mereka  tidak  ada  liturgi,  tetapi  sebaliknya, setiap orang dapat berbicara bila mereka merasa bahawa mereka mempunyai  sesuatu  yang  bermanfaat untuk dibincangkan, tanpa mempedulikan  berapa  usia dia dan apa kedudukannya dalam masyarakat.
 
Berbagai  perkembangan  baru  telah  terjadi di Inggris.  Pada akhir abad ke 17.   John  Smith di Ingerris mendirikan Gereja Baptis, yang  menganggap bahawa  pembaptisan  bayi  adalah  melawan  perintah Bub Kudus.  Hanya orang dewasa yang telah  mengerti  makna  sumpah  yang diucapkannyalah  yang  dapat  dibaptis. 
 
Gereja Methodist pada mulanya adalah merupakan  suatu  gerakan dalam  Gereja  Inggris, iaitu Gereja Anglikan.  Pendirinya, John Wesley (1703-1791), tetap menolak untuk  berpisah  dari  gereja  induknya, kerana dia seorang yang taat kepada gereja dan eidak mahu memisahkan gereja.  Akan tetapi,  setelah  kematiannya, disadari bahwa Gereja Methodist tidak dapat lagi dimasukkan dalam Gereja Inggris,  dan  lalu memisahkan  diri pada tahun 1795. John Wesley dan saudaranya Charles,  melalui  studi  mereka  yang  ketat  dan   Methodist terhadap   Kitab Injil, sehingga   mereka  disebut  dengan  nama Methodist, merasa bahwa keselamatan  diperoleh  hanya  kerana kasih  dan  karunia Tuhan, bukan kerana suatu perbuatan atau kebaikan manusia.  Semua orang di dunia ini boleh menerima juru selamat Jesus Kristus.
 
Menjelang akhir abad ke-19,  ada bermunculannya banyak denominasi yang memisahkan diri  dari  gereja  induk  mereka,  sebagaimana yang terjadi dalam  Reformasi   yang   memunculkan   gereja-gereja   yang diperbaharui  yang  memisahkan  diri  dari  Roman Katolik.  Di Inggris, Bala Keselamatan berkembang sebagai suatu  kuasa besar,  bukan  saja kerana ketaatan beragamanya, tetapi juga kerana   reformasi   dan   bantuan   sosialnya.   Di   bawah kepemimpinan  William  Booth  (1829-1912),  Bala Keselamatan tersebut memisahkan diri dari  gereja  Methodist  dalam  tahun 1865  dan  membentuk  sendiri  suatu organisasi yang bergaya militer kerana kelompok tersebut menganggap dirinya  sebagai askar  perang  Tuhan  dan  memerangi  ketidakadilan sosial. Dibandingkan dengan kebanyakan denominasi Gereja,  mereka  sangat sedikit  memperhatikan  sakramen.
 
Di   Amerika  juga  terjadi  suatu  kejutan  keagamaan. Pada tahun 1830, Mormon, atau Gereja Jesus Kristus dari  Orang-orang  Suci  Hari Terakhir, dibentuk oleh Joseph Smith (1805-1844) yang bercakap bahawa dia telah mengalami suatu wahyu Tuhan, menemukan tablet-tablet emas yang tertulis dalam Buku Mormon, yakni yang merupakan  kitab  suci  penganut  Mormon. Pada  mulanya   ajaran   Mormon   ini   terlarang   kerana pandangan-pandangan  mereka  yang  menyimpang  dari   ajaran Kristian  dan  kegiatan  poligami  mereka,  tetapi  Mormon ini merayap ke seluruh Amerika dan akhirnya menetap di Salt Lake City, tempat markas mereka terletak hingga kini.
 
Advent  Hari  Ketujuh  juga  mulai  ada  di  Amerika,   yang membangun  reputasinya  dalam  tahun  1860,  dan setelah itu denominasi ini cepat menyebar ke seluruh  dunia.  Berbeda  dengan denominasi-denominasi  Kristian  lainnya,  mereka  membuat hari ketujuh sebagai Sabtu, yaitu,  mereka  menjalankannya  seperti  yang dilakukan  oleh  orang  Yahudi,  dimulai  dari saat matahari terbenam pada  hari  Jumat  sampai  matahari  terbenam  hari Sabtu.  Sama  seperti Gereja Baptis, mereka hanya membaptis orang-orang dewasa, dan juga  membuat  pembatasan-pembatasan mengenai  apa yang dapat dimakan dan diminum oleh jemaatnya. Misalnya, mereka  tidak  boleh  minum  alkohol  dan  memakan makanan kerang-kerangan.
 
Denominasi Jehova, yang didirikan oleh C.T. Russell, yakin  bahwa kedatangan  kedua  kalinya  Jesus serta akhir dunia ini akan terjadi dalam waktu yang tidak lama lagi, dan bila  hal  itu terjadi  maka  hanya  suatu kelompok elit saja yang selamat, yaitu kelompok Saksi Jehova itu  sendiri.  Mereka  mempunyai Akitab   dengan   terjemahan  mereka  sendiri  dan  mereka menyisihkan   banyak   waktu,   usaha,   dan   wang    untuk kegiatan-kegiatan missionaris.
 
Pada abab ke-20,  munculnya gerakan Pantekosta, yang bermula dari suatu missi di Los Angeles dalam tahun 1906  yang  dilakukan oleh  W.J.  Seymour,  mengajarkan bahwa setiap orang Kristian dapat mengalami kehadiran  Roh  Kudus  dalam  diri  mereka sendiri  dan  menerima  hadiah-hadiah  roh.  Oleh kerana itu kebaktian Pantekosta adalah merupakan  upacara  yang  sangat emosional,  di  mana  jemaatnya  menjadi dirasuki oleh Roh Kudus dan boleh berbahasa  roh, sebagaimana  yang  dilakukan  oleh  murid-murid  Jesus  yang pertama masa Pantekosta. Walaupun gerakan Pantekosta telah mempunyai  gereja sendiri,   tetapi   gerakan   ini  telah  juga  mempengaruhi aspek-aspek lain dari Gereja  Kristian.  Gerakan  tersebut juga berpengaruh dengan munculnya apa yang disebut  gerakan  Karismatik,  telah mempengaruhi sekumpulan gereja dari denominasi yang lain, lebih kurang 20% gereja-gereja pada abad ke 20, kebanyakan terdiri daripada gereje-gereja persendirian.
  

 

衛 理 公 會 緬 甸 南 板 短 宣 @ 感 恩 心 得 報 告

06/11/2013清晨3點10分從家裡出發到教會集合,感謝 主差派祂的天使 -宣教組組長 添發弟兄也到教會為我們這次短宣隊做祝福禱告. 我們五個人領受祝福 , 充滿信心的在約3點40分搭上VAN車往LCCT機場出發.

在機場跟沐恩堂的隊員會合後, 到櫃抬辦理拖運行李, 感謝 主, 潘華組長訂機票時購買行旅重量時, 掌管得非常合宜, 而且機場處理人員是以整個隊伍的總購買重量計算,兩間教會所帶的行李都沒有出現超重的問題,  雖然登機時,AirAsia公司有點延遲, 但是還是準時到了泰國曼谷機場,但是, 在曼谷機場轉機到青萊機場,辦理拖運時出現了一點危機, 當時辦理的地勤人員堅持以護照一本一本分開計算重量, 雖然每人都有25公斤重,但是一本一本算就會出現每人不可超過25公斤而且會浪費一點重量, 因此最後會造成所買的重量不夠用,要加買才能讓全部行李上機. 此時,我實在無法忍受這種勞力又費時的做事方式, 心裡就開始交託禱告求 主的幫助臨到.  感謝 主  當托運進行到一半時,我們這窗口突然來了交班的人,這位辦理拖運的地勤人員表示這次會讓我們的行李全部上去, 以後買機票時要一起買,就可以計算在一起.  感謝垂聽禱告的 主 差派天使即時來幫助, 當時我觀查別的窗口都沒有交班, 惟獨我們這一窗口有人來交班. 感謝 主的眼目看顧我們, 願 榮耀歸給 主

下飛機後耶魯弟兄和謝傳道去機場接我們到謝傳道的孤兒院,我本人對該中心的管理不是很能認同, 所以不多做分享, 但是,覺得那裡的孩子很可憐.  隊員做了隨意奉獻,院童把他們自己手工做的十字架鑰匙圈送給我們 , 願 神改變謝傳道在這孤兒院的心思意念, 以真誠的心來看顧和哉培這些孩子. 在孤兒院停留了約一個多小時全部上耶魯的車往美賽前往,到了美賽已經很遲了, 在美賽買了要帶進村裡的藥品然後找了靠近泰緬海關的旅館把行李放下後才出來找餐館吃晚餐, 大家盡量節省, 每個隊員都明白後面要花得錢還很多.

07/11/2013早上6點起床, 7點靈修後, 因要早點過海關, 大家在旅館大廳吃前一晚自己購買的麵包當早餐等著VAN車的來臨.  大其立的恩盈中心的何傳道和VAN車在約9點到旅館接我們, 旅館一轉出去就到泰緬海關了, 兩海關中間只隔了一條大水溝. 在緬甸關口辦理通行證大約花了一個半小時將近二小時才過了緬關. 在等候辦理入關時看到人們捐食物和錢給路過的和尚,和尚就立刻為捐獻的人唸唸有詞的祝福那捐贈的人, 這讓我領受到基督徒也要操練常常為周圍的親朋代禱祈求.  順利過關後,沐恩堂在大其立買了一把吉它, 我們在大其立正式吃了早餐後送何傳道回恩盈宣教中心, 何傳道為我們做祝福禱告後, 我們搭著VAN車往景東 – 小勐拉前進, 一進到緬甸,空氣中充滿著厚厚的黃泥沙,感謝 主,大家都坐在車內,沒有變成黃泥人.   一路上沐恩堂的林琳姐妹彈著新買的吉它照著短宣手冊的詩歌 , 大家同心合一的一起敬拜贊美 神, 一首又一首的唱和著,有感動的人就開聲禱告, 一路與 神同行, 平安與喜樂充滿在我們當中.  下午4點在景東吃午餐, 吃晚午餐車行約30分鐘路上有輛和尚開的VAN停火無法啟動,有另一輛車已在幫忙處理. 搭載我們的VAN車司機是虔誠的佛教徒,他也停車下來幫忙, 幸好沐恩堂的Joseph弟兄(他對車尚有研究)和我們的潘華組長一起幫忙,經過了一小時多修理,車子終於啟動, 感謝 主使用我們的行動和願意等候的心來表現出我們基督徒愛人的行為, 願 神開啟這位司機和他的朋友的心, 明白和領受 主的愛.   我們到晚上9點多才到達小勐拉,, 把行李卸下進旅館,全體出發去吃晚餐, 吃完晚餐已是晚上11點了.  小勐拉是一個所多瑪,額摩拉的城市,被色情與賭博的靈充滿在整個城市. 我們住的旅館環境和衛生條件,設備等都很差, 但是沒辦法,我們太遲到達這城市, 以致龐傳道要我們去住的旅館已住滿了. 隔天早上大家對旅館的評語都不好.

08/11/2013早上6點起床,7點靈修(這裡時間比馬來西亞慢1小時30分,)不到8點全體外出吃早餐和買一些要帶上山的食材, 9點不到全體退房到旅館大廳等龐傳道的車,約1小時後, 龐傳道帶著潘華組長和Joseph弟兄一起出去,要去開另一輛車來載我們前往南板,結果等到下午1點多才出發. 半路上,龐傳道讓我們在一家小商店借用廁所, 該商店的老闆是中國湖南人開設的, 本是夫妻和四個孩子, 丈夫在去年過世,現在妻子 羅太太(張治芬女士)和大女兒一起看管這小商店,(大女兒不在家去小勐拉)其它三個孩子還在求學 其中老三和老四就在龐傳道的兒童中心讀書, 吃住都在中心. 當時香蘭有感動要傳福音給羅太太 , 香蘭,桂萍和林琳三人一起將福音跟羅太太分享, 香蘭帶領羅太太做決志禱告後再啟程往南板前進, 中途吃了晚餐約晚上快8點抵達龐傳道的兒童中心.  由沐恩堂帶領,我們與院童和兩位女翻譯傳道一起唱詩歌敬拜贊美 神, 然後進行遊戲.  這裡的孩子都已聽懂華語,有些孩子也會說華語, 感謝 主 大家浸泡在 神的愛與恩典裡. 今天在中心附近的旅館住了一晚, 這是一間新的中國市式旅館, 設備很乾淨比小勐拉的好太多了.
相信大家都很疲憊了但是又充滿盼望和信心準備明天進入我們這次主要的服事目標, - 沙切村和回窩村.

09/11/2013早上6:00起床,7點靈修,8點吃早餐退房, 10點出發前往碼頭.然而不是直接到碼頭,而是到當地的一個村長家等候船的安排, 約12點多真正出發前往碼頭, 中途吃了午餐後到碼頭搭船, 船先抵達回窩村, 到回窩村時岸邊石頭太多, 船無法靠岸邊, 沐恩堂的隊員全部捲起褲管搬著沉重的行李涉水上岸, 真是辛苦. 當時香蘭心裡又開始交託禱告, 求 神為安邦堂隊員預備一個好的,沒有石頭的岸邊, 讓船可以順利的靠岸. 感謝垂聽禱告的 主, 約下午3點船抵達沙切村, 船主告知船可以靠岸邊, 不用涉水上岸, 這時大家都異口同聲的說感謝 主.

從岸邊到教堂也要走約20分鐘的路, 因行李太多, 先扛一些輕的上山, 重的先丟在岸邊,本以為村民會到岸邊幫忙, 卻一個村民也沒看到, 感謝 主 中途陸續遇到三個神學生, 他們趕緊騎摩拖車去岸邊幫我們載行李上教堂, 減輕了我們的負擔.  神學生表示村裡只有老弱和兒童, 能做工的都在山上收割稻穀, 他們都住在山上, 但是晚上會回來. 因此香蘭和秀育姐妹帶著龐傳道中心的女學生一起去村長家的廚房用我們路上買的食材準備晚餐. 桂萍和惠芳則進行兒童詩歌和手工教導.約6點村民回來, 村民殺豬接待我們, 約7點我們在村長家和少部份村民一起用我和秀玉姐妹準備的食物並村民提供的豬肉晚餐.   用餐後全體出發到教堂聚會, 我看到大大小小的村民帶著喜樂的心,手拿著手電筒從村裡各條小路走到教堂敬拜 神, (教堂是蓋在這村落比較高的地方, 從村落到教堂是要走斜坡小路)  這時我的心裡真是被這一幅美麗的畫面大大的感動著, 村民沒有因著環境的不方便而遲延來聚會, 他們愛 主的心是如此的單純和真誠.  教堂裡沒有完整的樂器設備,只有一位神學生自己的一把吉它拌奏, 村民仍以嘹亮的歌聲敬拜贊美 神, 感謝 主 我們短宣隊也獻一首詩歌來回應大家愛主的熱情. 接著桂萍,阿滴弟兄和一位曾做過巫婆的老姐妹分享他們信主的生命見證.  感謝 主 從見證分享中感覺到他們愛 主的心是很火熱和堅定  建議安邦教會要趕緊派傳道人積極做跟進並且教導他們管理方面的知識 讓這些村民能自我管理這間教堂的一切運作.
聚會後我們四位姐妹去村長家睡覺, 潘華組長和三位神學生在教堂旁的牧師樓睡, 米飄翻譯傳道和兒童中心的兩位來協助的學生借住在另一位村民家中.  建議教會請村民在教堂旁的空地再多蓋一間房子以便以後短宣隊員居住, 而且也可以擺放一些短宣隊帶去的東西. 村長答應等農忙後會把廁所和廚房蓋起來.  建議廁所不要只蓋一間,至少兩間, 最多四間, 因為聚會時村民也會使用.
 
10/11/2013仍在村長家用早餐.今早仍是豬肉和野菜大餐, 用餐後. 兒童聚集到教堂跟著神學生一起練習詩歌, 早上約9點多神學生敲了聚會鐘,  (聚會鐘是一個舊的空瓦斯筒和一根短木槌), 村民陸陸續續的進到教堂,男女老幼大約有80人. 今早是潘華隊長分享信息, 米飄傳道翻譯, 米飄傳道將信息翻譯得很活潑,村民聽得很喜樂. 聚會後將我們帶去的衣服和藥品交託給神學生, 就分成四隊去探訪村民. 香蘭,秀玉姊妹和中心的學生一起探訪2家,學生幫忙翻譯, 第一家是布兒老姐妹的家, 女兒都結婚了, 一個人住, 看她的生活條件不是很好, 但是, 她很喜樂,她表示認識 主後生活很豐富, 沒有特別的需要. 第二家是阿們的家, 他上星期摔跤, 腰受傷, 今天有給他一些口服和貼的藥,潘華組長也為他禱告, 兒子去大畝容賣膠水, 2個女兒都結婚了, 探訪時得知他兒子很愛 主. 在阿們家正好遇到一對他們的中國朋友 (張忠順和米媽,他們未信 主), 早上米媽有參加聚會,所以香蘭鼓勵他們來認識耶穌並傳福音給他們, 當時丈夫只是微笑沒表達意見.
  隔天早上啟程離開村落前沐恩堂的林琳姐妹分享昨晚他們聚會時帶了一對中國夫婦決志信 主. 原來這對夫婦就是張順忠和米媽夫婦, 感謝贊美 主, 一百隻羊即使跑掉一隻, 主也會把它找回來的, 榮耀歸給 主.

後來中心學生回去了, 我就跟桂萍一起去探訪, 秀玉跟惠芳和米飄一起. 我和桂萍後來又去探訪2家, 其中阿滴的三弟媳會說華語, 所以她為我們翻譯, 她就是阿們的大女兒, 她表示明年會跟她父親(阿們)接受洗禮. 阿滴是這村落最早搬來這座山定居的三戶家庭之一, 阿滴一家人很愛 主, 阿滴和村長都很熱心服事村民, 我看到阿滴幫鄰居剪頭髮. 另一家由桂萍記錄. 探訪四家感覺村民都很單純, 很喜樂也對現在的生活很滿足,   感謝 主. 下午四點多大約探訪結束又回到村長家吃午餐, 今天的午餐是雞肉大餐. 探訪路上看到一位村民手拿著一隻白雞, 原來這隻雞就是我們的午餐主菜. 原以為這是午晚餐一起吃, 事實不然, 後面再敘.  用完雞肉大餐後, 村長和阿滴弟兄表示上次牧師來開幕教堂時有表示教堂太陽能板的需求, 原以為我們這次來會帶經費來,但是,潘華隊長表示不知道這事,但是,承諾會在2個月內給村長一個答復.  回程時跟龐傳道提起這事, 後面再續.

約晚上7點我們又被邀請去一村民家吃晚餐,這位村民名叫小香, 20歲已嫁給中國景洪的華人, 丈夫是做鐵窗等工作. 小香是現任村長的外姪女, 她買一隻豬請我們和所有村民食用. 小香特別從景洪趕回來為的是謝謝 神的恩典, 另外也要尋求神的醫治. 用餐前潘華隊長以路加福音4:38-39西門岳母得熱病來分享信息. 小香家約八個單人床墊那麼大, 但是卻擠了快三十個人, 門口也擠滿人. 這時候讓我想到聖經提到屋頂鎚下來的攤子和患血漏病的婦女, 因著”信”而得醫治的例子, 所以小香也必因著信而得醫治, 米飄傳道翻譯潘華的信息,並且帶村民做宣告. 信息分享完後, 小香說出她的需要,(小香會華語), 此時聖靈感動香蘭要分享見證給小香明白, 希望她這時候接受 主, 她就會得醫治. 小香表示她願意接受主, 潘華組長就帶小香做決志禱告後, 我們大家開聲為小香做按手醫治禱告. 小香表示身體的痛都消失了, 感謝 主, 現場馬上有村民表示下午牙痛或腿骨痛的在這時候也都得醫治了, 感謝 主 讓我們在這裡見證 主耶穌醫治的大能 榮耀歸給 主   

11/11/2013早上7點多沐恩堂隊員到我們這裡一起搭船, 約8點多時一些村民婦女, 年輕村民和兒童幫我們提行李並送我們到回程的岸邊搭船, 約9:30船帶著我們踏上歸程. 雖然短短的1天半的服事, 除了見證村民單純愛 主的心, 也見證了 神的恩膏大大的降臨在這村落 – 沙切村  願 神的眼目看顧他們全村並大大的祝福他們, 帶領沙切村的村民成為其它未信主的村落的光和鹽, 且成為別人的幫助.
    

12/11/2013 在龐傳道的車上討論了一些事, 其中包括沙切村太陽能板的事, 傳道建議用水力發電代替太陽能板會比較耐用, 因此請傳道跟村長協商好再讓安邦教會知道該怎麼做.  龐傳道很忙, 建議教會要提醒他盡速跟村長協商這事. 也討論了村民奉獻的問題, 村落兒童教育的問題, 村落未來的展望和村民自力牧養教堂的問題, 香蘭有錄音, 會把這錄音轉給教會參考.

建議:
香蘭的感動是以後會再來, 但是要從中國景洪進來 ,可以縮短路上的行程,要待在村落至少14天, 最多28天. 停留期間教會允許的話, 每星期輪流在沙切,回窩和回耶村三村落各停留兩天, 可以教導村民華語字, 讀經禱告, 香蘭已邀請小香做翻譯和學習, 小香也沒讀過書. 小香表示願意隨時配合. 屆時希望沐恩堂和領養回耶村的教會也有人願意委身一起配搭服事. 讓我們一起為這願景代禱,  願 神的旨意行在這些村落如同行在天上. 以後短宣隊不要從泰國進, 真是勞力傷財, 時間都浪費在等候交通和路程上, 財物都花在旅館住宿上, 真正帶進村落的財物並不多. 香蘭因是台灣人又多花了簽證費.  香蘭建議以後短宣隊有懂醫藥的肢體來更好, 可以教導村民基本的醫療常識, 對於長期身體不適的村民教導他們盡早去大醫院做檢查的認知並同時也需要多帶一些藥品來幫助村民在輕微疾病上的保養. 也鼓勵懂樂器的肢體參與短宣隊來幫助村民組成敬拜團隊, 希望會樂器的肢體每次都有人參與, 並希望教會提供不需要用到”電”的樂器給村民, 讓村民學習服事教會.

以後短宣隊要自備乾的食材,自行煮食,停留期間在教堂辦一次愛宴. 飲食用具由村民提供, 村民也可自備食物,但是在教堂外面食用,大家有一個真正的團契.   2間以上的廁所, 廚房和多蓋一間房間供短宣隊使用 (提議的原因在上面已敘述了.)

這次短宣雖然服事的時間很短, 以經濟價值來看, 不值票價, 但是以屬靈眼光來看, 香蘭得著的比付出的更多. 感謝 教會給香蘭參與的機會和潘華隊長一切妥善的安排且盡心盡力的服事隊員 (隊長撥橘子給我們吃, 鼓勵我們吃維它命C), 眾隊員同心合一的相處, 願我們手所做的可以使 神得榮耀.
希望透過這篇文章的分享鼓勵更多人來支持並參與宣教的事工 . 主耶穌說 : 你們要盡心 , 盡性 , 盡意 , 盡力愛 主我們的 神 ,其次, 就是說: 要愛人如己 . 再沒有比這兩條誡命更大的了 (可2:30-31). 所以你們要去 , 使萬民作我的門徒. (太28:19), 這是 主的命令也是基督徒的大使命. 各人要照所得的恩賜彼此服事 , 作 神百般恩賜的好管家 (彼前4:10) , 來吧! 讓我們一起攜手為宣教盡一己之力.

 

 

 

 

作者 ： 唐娟娟  - 安邦堂 @ 10 Jan 2012
泰北访宣感言
 
期待了两年，我终于有机会参与泰北访宣，心中的喜悦真是难以形容。因为从过去参与访宣的弟兄姐妹的口里听了很多关于泰北访宣的点点滴滴。我也很渴望可以亲身去体验。

这一次的访宣的确让我获益不浅，我相信，参与当中的二十位弟兄姐妹也有同感。我们除了观光一些特别的景点之外，也探访了很多间教会。我们要感谢吴师母，因为是她主动邀请我们融入当地会友里面，让我们有服侍的机会。
 
我们这二十人服侍不同的群体，其中包括少年人负责儿童事工和演话剧、潘华弟兄和captain（志森）分享见证、青年人负责带领青少年小组，大家一同献唱诗歌，还有我们的叶桂萍姐妹被邀请讲道。感谢上帝，二十个人当中没有一位拒绝参与服侍。

如果要说对什么地方最感动？其实每一个地方都很让人感动。我们接触到的传道人，多数没有很高的学历，有的甚至没上过学。其中让我印象最深刻的是在刘家村里的高老爹，高发贵传道，他是高亚国的爸爸。他今年已经82岁，从前是国民党的兵士。他没有受过教育，曾经吸毒，凭着自己的意志用4天的时间成功戒毒。自从高老爹信主以后，他就热爱传福音。在刘家村里，有好多条村庄的路都是靠他用自己的双腿走出来的。我们去拜访他两次，他除了叙述神在他生命里行的神迹之外，还不断鼓励我们要积极传福音。他屡次强调若我们不传福音，我们就有罪了。信主后，他努力读经。可能你会问，他不识字，怎么读圣经？那是因为他有一位贤内助，他的太太教他识字。高老爹努力地认字就是为了要读圣经。从高老爹的谈吐中，总会散发出一种对福音不屈不挠的毅力。在我眼里，他就像活着的保罗。保罗在受苦的时候仍然对神大发热心，放胆传扬神国的道。在高老爹的一生里遭人无数次的拒绝，甚至逼迫，但是他从不灰心，反而不断追求与神建立关系。现在的他，身体虽然渐渐衰老，但是还坚持在教会里主持圣餐的施饼。

在刘家村的信望爱戒毒中心的传道---李老大传道以及雅度传道，同样让人敬佩。他们俩都是曾经吸毒的人，在经历神的医治后，成功从毒瘾里得到解脱。他们立志回应神的呼召，带领更多迷失的瘾君子归向神 。他们在戒毒中心服侍十六年，回过头来看，其实成功戒毒的个案不多，但是他们从来没有放弃。他们俩带领戒毒者把他们的菜园、茶园，鱼池以及荔枝园打理得井然有序，那真是一个美不胜收的好地方。除了阿卡族之外，他们已经开始向别的族群传福音。他们不辞劳苦的原因就只为了发扬主爱。他们让我深刻体会到如何实践“忘记背后，努力面前”。试问拥有这一份坚持若不是出于爱主，还会出于什么原因呢？

“若不是耶和华建造房屋，建造的人就枉然劳力。”神让过去宣教士在这一片土地的工作不是枉然，也不是徒劳无功的。在那里我们听到了很多见证、神迹等等，让我再一次经历我们的神是真的！过去这八天，我们过得相当精彩。我很感谢神，他在我人生的旅程里留下这美好而又有意义的一页。接下来的日子就是我的挑战：我要放胆传福音！
 

这一趟访宣让我们这二十人有个美好的团契，我们在当中也建立彼此的关系。希望我们不要在这八天里，因为放下工作、家务、生活，所以才对上帝表现得轰轰烈烈，誓言要为主发光，而回到自己原来的生活又回复当初的不冷不热，害怕面对挫折，担心失败......然后退缩！不管发生什么事，在神的家里我们是同一个肢体，应当彼此扶持，总要坚持合一！常常勉励自己要记得吴牧师对我们说：一旦我们不合一，我们就是撕裂耶稣的身体。在泰北我们撕裂了很多只猪脚，希望回来后就算我们没有猪脚可以撕了，也千万不要撕裂耶稣的身体--耶稣宝贵的身体！

 

 

作者 ： 潘华  - 安邦堂 @ 2 Jan 2012
泰北访宣感言


有幸于今年2011十二月与另十九名本堂会友参与泰北访宣一行。参与的弟兄姊妹有年长至年幼的，各有不同的领受及看见，也在主内由桂萍姊妹带领下一路上彼此照应与分享，使整个访宣行程在和谐喜乐的气氛下完成。

虽然这一行纯属访宣性质，但从反应上看到全体团员在配搭方面的默契，对住宿、吃、舟车事情上的迁就，甚至在周四晚还一起进行禁食祷告，隔天不但不觉疲累，当中的一些弟兄姊妹还亲身经历神，为此感谢神的怜悯同在！
除此以外，个人觉得我们能有这经历，也该归功于祷告的能力---因本团队友大多是祷告会里的忠心组员，常与神保持密切的关系！

在行程上，每每到达一个地点时，神都使我们有不同的洞察、领受与看见，看到神在人身上不同的作为，以及祂如何使用祂所爱的人......
例如AGAPE里的孤儿，他们那份渴望被爱被肯定的童真，尤其在准备道别时，他们眼泛泪光，依依不舍地拥抱着你的那种令人心酸的场面，把团员们的心都割得一片片了！
还有迦南中心杨老对神不懈的心付出了他的所有。在今天不知明天事的情况下，他依然默默地耕耘，就只凭着一个对主的信念，一天又一天，一年又一年地挨过去了。在飞逝的日子里，他培育了一批又一批当地山区的孩子，让他们受教育成为神使用的人，学成回归后，不但造就了当地的社区，也造就了山区上许许多多的居民，让他们有机会听到主的福音，得到救赎。试问这份信心与毅力，若没有神的带领，又哪能行？

于刘家村信望爱戒毒中心的李老大和雅度，他们之前也曾经是江湖上的老大，深受‘毒’害，醒觉后才发觉这非但不是生命的高潮而是一种捆绑，悔改后以身作则，向‘同行’见证、感化及肩负起教导的工作。不但如此，他们还带着使命定时到各部落去帮助人戒毒和引人悔改，接受福音的陶造。在他们身上可以看到流入的活水不但令自己心身灵得以“解渴”，甚至涌流向外造就了许许多多同胞和族群。神的旨意不过如此吧！

还有，我们看到在美斯乐、回中坡、湄梦河等地由外来基督团体（如南大校友）所开办的幼儿园及补习班；一群群的小学生及幼童，因着这些人爱心的付出而不至于失落在世界的鸿沟里。这些甘心乐意完全付出的基督徒及宣教士，若不曾经历过神的爱，他们又怎会将爱浇灌他人？

另外，我们也深深地体会到好多个人生命的见证，有如：鲁家村的路得姊妹遇到严重车祸以致昏迷三个月，奇迹般的苏醒后对神完全的委身；还有82岁的高老爹于戒毒悔改后，怎样用四十年的时间向前国民党同僚及他人传讲真理，他老人家对生命的迫切感促使他的脚印遍布周遭大片村落；还有我们也看到年轻的段传道在贫乏的环境里仍然持守着对神的执着。他给人的感觉是一个看不到自己的贫乏，却满足地活在神的喜乐中。神也使用及透过他把医治祝福赐给他人，甚至瘫痪者。
还有很多很多......

神福音的种子已散播出去了，就如在刘家村看到满天蒲公英如云层般飘逸在空中的罕见奇景，实在令人惊叹，这是否正意味着祂藉以显现的异象，还是给我们的使命？

 

我们的神虽看不见、摸不着，但确实存在。透过以上的种种已将祂表露无遗，我们若再继续固执地否认祂，岂非大大的不智！回应神是我们立下当作的，遵循神诫命爱神爱人，也行使神的使命把福音传遍天下！
 

 

 

 作者 ： 杨国权  - 安邦堂 @ 19 Sep 2010

     平安，512地震摇动了整个中国也摇动世界各地，这次有机会去到四川短宣心里除了感恩也带着事奉的心态去到这个陌生的地方。六月二日到达了成都，当我们出了机场门口就有一位台湾的同工接待我们到绵阳的中心。这里是同工每两个星期一次聚会也是行政中心，我们呆了两天后，督导便安排我到红光站服事。 从中心到红光大约两个小时车程距离512纪念地两个小时，每个服务站都设立在纪念地范围以便后续的工作，红光站设立日期为2009年3月10日，属平原地周围丘陵围绕，雨天之后地上泥宁地难走探访最远的人家来回一个多小时，共13组，约500户，大约1600人口，主要经济来源以种植水稻，油菜，花生为主，各作物每年两次收成，也有小规模的养殖业（例如牛或猪）大部分的青年都出外打工。。。
每天早上我们七点开始祷告，敬拜个人灵修，轮流值日到晚上九点以祷告，敬拜为结束一个站平均有四个人一个站长三个站员主要事工有探访特困，失亲儿童，独居老人是我们要去关怀的对象，每周六都有品格教导课程，电脑班，英语课程，户外活动，营会，接待短宣队。。。六月的事工品格教导课程，电脑班，英语班，策划营会。七月有青少年夏令营，失亲儿户外活动，营会跟进。八月有接待短宣，当代理站长安排工作，每天探访工作。。这次行程有不一样的经历也有很多第一次，第一次帮病患者清洗双脚，在这个过程中给我学习到病人不只是体会她肉体的痛苦更重要的是灵里的需要，感谢神让我当上代理站长虽只是短短两个星期也让我学习如何与同工培养默契真不容易。
感谢安邦教会，全人关怀，爱心行动让我在这三个月学习到这一生最宝贵的功课不经在属灵上增长同样的在本职学能上得到提升还有医疗关怀的知识不但造就自己也带给村民身心状况的改善感谢神赐福使我的生命不在一样。

 

 

作者 ： 虹必现 - 安邦堂 @ 13 Sep 2010

《主啊，求你帮助我明白。。。》 
 

这节经文当如何解？为什么这里这么讲，那边又那么讲？问长辈，他们好像也不会解释。唔，我想圣经有问题。原来圣经是有矛盾的！
真的吗？曾几何时，我已忘了圣经是神的话？
唔，我是读科学的，我相信进化论，创造论？我有所保留。圣经嘛，我只相信一部分。我选择相信. . . . . . 但我不信. . . . . . 。我以自己的眼光去读，甚至企图把自己的看法读进圣经里去？奇怪，谁是主了？
最近的课程令我有所觉醒：圣经是神的话，是一致的，没有矛盾的，完整的天上大君王给他子民的晓谕。
神啊，求您赦免过去的愚昧，在不知不觉间，我看世界的学问过于圣经的权威，忘记了你是我的主，那位又真又活，创造天地万物的宇宙的拥有者。糊涂之间，我竟没有降服于你的主权、智慧、大能和权威之下。我以为自己是上帝身边的“宰相”，爱帮神出主意，甚至评论神的作为？求神赦免，我曾经这么问：“为什么上帝要派耶稣来到世上受苦，钉十字架，多此一举？上帝既是神，大可讲一句“我赦免”，全世界就得救啦！”
现在读经，学习抱着敬畏默祷的心把神的话读进脑袋，提醒自己这是神的话。每次读经，有不明白，有困惑时，抓住圣经前后一致，绝不矛盾的原则来思想经文里头蕴藏的永恒不变真理。啊，赫然发现，神的话语竟是如此有味，如此丰富！
读圣经是个挑战，并不是太困难，也也不是太容易。求神赐下一颗顺服受教的心来领受，即便遇到真正难解的地方，也有耐心、信心等候圣灵的光照。耶和华上帝，掌主权的神，是应当称颂的！哈利路亚！

 

 

 

 

作者 ： 李颂义 - 安邦堂 @ 15 Aug 2010

宗教改革五个原则与安邦堂 @ 写在教改500年

我们教会安邦堂乃卫理公会，是属于福音派的宗教改革运动后的一个纯正相信圣经无误的教会。
以下五个唯独乃是我们的基本信仰原则。每个信徒必须完全无条件接纳，相信和做为解释信仰和圣经的基石。

近代我们看到很多福音派教会被现代思潮带领过于圣灵和圣经的引导。我们大家身为福音派家庭一份子，逼切需要悔改及寻回历代的信仰根基。我们属于福音派教会，也在十六世纪改教运动“五个唯独”(5 Solas) 遗产上有无可取代的共同点。

可惜，今天，改教运动的光彩已不断地暗淡，很多教会已经走向媚俗主义，消费主义，及成功神学教导。教会常常被文化所领导。心理治疗技术、商场策略、和娱乐界的步调，常常比神的话更影响教会，是否有时有些教会让基督教信仰去迁就顾客的愿望；圣经真理是否已经从基督徒的意识中消退，信徒不再留意圣经的教义，教会失去了忠诚、道德权威和方向。 我们的教会要不断的警惕自己，不可让步，不可退热，不可失去永续不断的战斗意识。

今天福音派这词句之包罗性也失去了它的意义。很多的教会传统正面临黯淡的危机。因此，我们视死如归的基督精兵为了福音与教会，必要冲向前线战壕立正立即跳起来重新提倡对改教运动及历代福音派基要真理的委身。我们确认这些真理并不是他们在传统上的地位，而是因为这些原则忠于圣经，唯独圣经，唯有圣经，只是圣经。

1.    唯独圣经 ： 信仰的最高权威。
2.    唯独基督： 神人之间的唯独中保。
3.    唯独恩典： 上帝救罪人的事上，人不可能有任何功劳向上帝献陈；完全是上帝白白开恩，出于上帝的主权。
4.    唯独信心：人得救，唯独藉信心（包括悔改认罪），不藉行为。
5.    唯独为了上帝的荣耀：这是救赎的目的。

绝对不可让我们教会的信仰被腐蚀 ！！马丁路德啊 ！ 马丁路德！

 

 

 

 

作者 - 陈丽娟- 安邦堂 @ 8 Nov 2008

 

婆婆的死

今早在家清理一些堆在角落的杂物时，发现两张婆婆去世时用的人头照，突然感觉自己很挂念她….婆婆死时七十七岁，她原籍广东番禺，常听她提起，她四岁时有一次掉进一条水流很急的河而差点掉命，好在邻居及时把她给拉起….她父亲是鸦片友，从小就没被好好照顾过….我想，她的伤痛一定很深，到了老年也无法释怀的那些记忆，怎是一个痛字了得？

婆婆在世那最后一年，因得了糖尿病而被逼切割了两根脚趾，之后还得每天到诊所去请洗伤口…痛苦常写在她老人家脸上，但我们都帮不上忙…记得当时，她从医院回到家后，和我谈起在医院曾有两个姐妹给她传福音，她说她想信耶稣，可是之后的第二天、第三天…都没等到她们再来，而她也就出院了….

那时我也还不是基督徒，也不知如何帮她…所以她到死时也没与主相遇…这是我永远的遗憾；身为一个基督徒的遗憾…

婆婆后来不是病死，而是忍受不了那种痛苦而在夜阑人静的一个夜，自己静悄悄的用拐杖慢慢走到后院，并不知哪来的力气从有一段距离的地方拖来一个挺重的瓷缸，然后将它盛满水，自己把头浸在缸里自杀死去…父亲是第一个发现她的人，好久好久他都没法平复他的心…

婆婆已走了约七年了，曾梦见过她两次…还是一样慈祥的笑脸；还是那我爱她她也爱我的婆婆…

感谢主，婆婆的死让我学了一门功课，我不会让遗憾重写，而把主的福音传至地极才是当务之急！

 

 

 

作者 - 凡灵- 旷野 @ 7 Nov 2008

马太福音28:1  安息日将尽，七日的头一日，天快亮的时候，抹大拉的马利亚和那个马利亚来看坟墓。
马太福音28:9  忽然，耶稣遇见她们，说：「愿你们平安！」她们就上前抱住他的脚拜他。

七 日第一日，耶稣复活的那日，最先到耶稣坟墓的是两个妇人，而按着马可福音记载，她们是“一早就买了香膏要去膏他（可16：1）”，耶稣下葬那天太匆忙了， 没有机会按着习俗膏尸体，这些妇人好不容易熬到安息日过去，一早就带着香膏想去膏耶稣的遗体。从她们这个动作，我们可以看到她们对主的错误认识。主在上十 字架前，每次提起他要受死，都会提到“三天后要复活”，但现在照她们的行为看来，她们根本没有听进去，这事情过于奇妙，她们的心，无法相信、无法接受。因 此，从“真理”的角度来 看，妇人这样的做法，是大错特错的，是出于对主耶稣话语的不信、不理解，她们还以为主耶稣是一具躺在坟墓里的尸体，她们能做的，就是买了香膏去膏他，借此 表达她们对他的爱。

只 是，尽管她们的观念是这样的错，她们对主的爱却是那么单纯、热烈而执著。这一位她们从起头所敬仰、爱慕、跟随的主耶稣，她们把自己一切的爱、盼望、信心都 放在了他身上。从加利利开始，她们亲眼看见他所行的一切神迹奇事，亲耳听见他口里所出一切的恩言，亲手领受过从他而来的恩典，而突然之间，情势急转直下， 她们所爱的，那位如此尊贵、大能、荣美的主，却被人如最低贱、卑劣、无耻的罪人对待，受了极大羞辱，至终被钉死在十字架上，这个残酷的事实，带走了她们在 主身上所存一切的期盼和美好理想，但最奇妙的 却是，尽管如此，她们心底对主那份热烈、单纯、执著的爱，却依然保留着，即便这位主，是最终被埋葬，躺在坟墓的尸体，依然是她们全心全意所爱的，她们还要 到他那里，想去膏他。

就 这段经文，摩根解经里面的一段解说，深触我心：“再看复活的王和妇女。他第一次的显现就是向着这些妇女，向这些对他存着最柔细，最满盈，最强烈之爱的妇人 显现。她们有她们的错误。他知道她们到墓园来要作什么事。她们虽然错了，认为他还是在墓穴中的死人，所以要来膏他，但他还是向她们显现。我们所盼望的是， 人对有关他的真理有绝对准确的认识；但他所盼望的却是，人全心爱他！对于那些在有关基督的信仰上，和我们持不同意见的人，我们往往就不愿和他们往来。我们 忘了，我们和他们一样，对他的认识都可能有 某些地方不正确，或是只认识一部分。他总是把自己先给那爱他的人，甚至他们的爱是那样的盲目，愚昧，不相信那些有关复活的话，还想去膏他死去的身体。”

这 话刺入我心。在那些信仰纯正的教会里，很多时候，我们的确太过讲求在信仰上对一些“真理”正确的认识，特别是当我们蒙了光照，在某方面真理上领受了从神而 来的亮光，我们便会因着看到他人继续陷在错误中而心如火焚，急切地要向之传递有关神真理的正确认识，以免对方因着错误的认识而招致亏损。这原本是非常可喜 悦，事实上，若没有这样的彼此提醒、交通，我们对真理的认识就无法得纠正、得坚固、得长进。但我们经常犯的错误，却是因着过分强调对真理的正确认识，却丢 弃了那最大的，神所最关切、最盼望的：爱。

从教会历史到我们每 个人所处的现实环境，都充满了这样让人心里沉痛的例子。因着某一个真理的开启和发现，就带来一个复兴，但是不久之后，就产生了一个派别，因为他们太急切于 把从神而得的亮光传递出去，到了一个地步，他们觉得那些不接受这个亮光，对之认识不准确的，就是得罪神的，是神所不喜悦的。渐渐地，这个宝贵的真理亮光本 身，就代替了那活的神，他们不再因着彼此同为肢体，同有基督的生命而相爱，在此之上，更加上需要对某一真理有共同认识来作为彼此接纳、相爱的条件。为着一 些在真理上不同的意见、看法，而产生争辩，彼此不相让的情况下，心里变得刚硬，对那些不同已见的人不再心怀关爱、怜恤之情，至终在“维护真理”的旗帜下， 对肢体造成极大伤害，也对自己所“效忠”的基督，带来极大的伤痛。

我们真体谅神的心吗？我们真晓得“如今常存的有信，有望，有爱。这三样，其中最大的是爱”？也正如摩根这段话里那一句说的：“我们所盼望的是，人对有关他 的真理有绝对准确的认识；但他所盼望的却是，人全心爱他！”这怎么说呢，不是说我们爱，就随便在真理上妥协、让步，乃是我们都需要谦卑承认，就我们在肉身 中的认识，是有限的，纵然我们在最大的亮光之下，都会有“盲点”存在。既然如此，在我们尽忠守住、宣扬神所给我们在真理上亮光的同时，需要把信放在神对他 人的启示和带领，而不是自己的“说服力”上。存心与神一起忍耐、等候，人在真理上得蒙看见，从而产生回转之心，是需要从上头而来的亮光，我们若不能给他人 带来足够的亮光使他看见，至少可以尽力去加增他对基督尽心尽性的爱和委身 吧。神盼望人能全心爱他，因为他总是首先向那爱他的人显现，温柔启示关于他自己的一切，带领他们更深、更真切地认识他。

哦，神啊，帮助我更深地认识、体恤你的心，献上那最能够满足你心，而不是合我意思、看法的事奉。我的意见、看法、亮光、经历被人遗弃、拒绝，实在没有关系，只愿人都能全心全意爱你就好！

作者 - 陈丽娟- 安邦堂 @ 6 Nov 2008

 

爱上台湾